Katalog zbiorów biblioteki

Potężna władczyni, pionierka feminizmu, święta.
4 kwietnia 527 roku Teodora, dwa lata wcześniej poślubiona Justynianowi, wraz z mężem zasiada na tronie cesarskim. Tymczasem wciąż ścierają się dwa odłamy chrześcijaństwa, granice państwa są zagrożone, w powstaniu przeciw Justynianowi płonie połowa Konstantynopola, między innymi ukochany kościół Teodory, Hagia Sofia, ginie też jej przyjaciółka z czasów teatru, Sofia. Jednak gdy cesarz chce uciekać z miasta, Teodora przypomina: "Purpura cesarska jest najwspanialszym całunem". Wie, że sprawowanie władzy to kolejna rola, którą musi zagrać, choć stawka jest większa niż życie i nie można zejść za kulisy. Urodziła się, by zagrać tę rolę...

Poruszająca, wnikliwa, napisana z wielką empatią powieść o charyzmatycznej kobiecie, która z nizin społecznych wspięła się na sam szczyt władzy. Była wytrawnym politykiem, czułą kochanką, żarliwą chrześcijanką - nic, co ludzkie, nie było jej obce i to właśnie Stelli Duffy udało się tak wspaniale uchwycić.

Zniewalająca, charyzmatyczna, silna.
Teodora - wywodząca się ze społecznych nizin - awansuje stając się jedną z najpotężniejszych kobiet w dziejach Bizancjum. W powieści Stelli Duffy wraca w pełnym blasku jako fascynująca, kontrowersyjna i uwodzicielska kobieta. Niektórzy nazywali ją świętą. Inni nie byli aż tak łaskawi...
Gdy ginie jej ojciec, młoda Teodora - żeby przetrwać - zmuszona jest do niemal niewolniczej pracy. Przechodzi ciężką szkołę życia, by stać się tancerką, aktorką, a w końcu kurtyzaną. Z czasem dostrzeże, iż jednym zmysłowym gestem może całkowicie zmienić swój los.

Akcja powieści jednej z ciekawszych brytyjskich pisarek rozpoczyna się na tętniących życiem ulicach Konstantynopola i przepełnionych erotyką publicznych przedstawieniach w hipodromie, przenosi nas w zacisze pustynnych klasztorów w Egipcie i do Aleksandrii, po czym stajemy się świadkami politycznych intryg prowadzonych za zamkniętymi drzwiami cesarskiego pałacu.